ΘΕΣΕΙΣ




Όχι στις νέες καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων

  Στην εποχή της κρίσης, που βιώνει σήμερα ο Ελληνικός Λαός και στην προσπάθεια αναγέννησης της υπαίθρου, ενέργειες κλεισίματος σχολείων χωρίς να λαμβάνονται  υπόψη οι ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής αποτελούν πισώπλατες  μαχαιριές, που οδηγούν στην παιδαγωγική ερήμωση της υπαίθρου, αλλά και στην περαιτέρω συρρίκνωσή της. 

  Το θέμα των συνενώσεων σχολικών μονάδων, είναι ένα θέμα που απασχολεί την εκπαίδευση εδώ και χρόνια, αλλά τα τρία τελευταία  χρόνια  προκαλεί θόρυβο και δημιουργεί αναστάτωση στις τοπικές κοινωνίες, καθώς οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην των κατοίκων, των συλλόγων γονέων, των εκπαιδευτικών αλλά και των τοπικών δημοτικών συμβουλίων με μόνο στόχο την εξυπηρέτηση των μημονιακών δεσμεύσεων της χώρας για βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.

  Μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές και προϋπάρχουσες υποδομές θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των ολίγων που κυβερνούν αυτή τη χώρα και αρνούνται πεισματικά να απολέσουν έστω και ένα μικρό κομμάτι από τα κέρδη τους ακόμα και όταν γνωρίζουν ότι αυτά τα στερούν από μικρούς μαθητές.

  Σκοπός του σχολείου δεν είναι μόνο η μετάδοση γνώσεων, δεν είναι η προετοιμασία για τη ζωή, αλλά η ίδια η ζωή. Το σχολείο είναι ένας « μικρόκοσμος της κοινωνίας »  μέσα στον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν και να κρίνουν όσα γίνονται στη μικρή τους κοινωνία και στον κόσμο γύρω τους. Πρέπει να οργανωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε στη σχολική ζωή να συμπεριλαμβάνεται το παιχνίδι, το θεατρικό παιχνίδι, σχολικές γιορτές, ταξίδια, εκθέσεις, συλλογές, βιβλιοθήκη, μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις, αθλητικοί όμιλοι.

  Η σχολική ζωή είναι προϋπόθεση για τη θετική στάση των παιδιών απέναντι  στο σχολείο και την απόκτηση ζωντανών  και γόνιμων γνώσεων. Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να  συμπεριλάβει όλες αυτές τις κοινωνικές δραστηριότητες και  μέσω αυτών θα προσφέρει στο παιδί ζωντανές προσωπικές εμπειρίες, θα το εντάξει στην κοινωνική ζωή και  θα του  δημιουργήσει συναισθήματα χαράς και ευτυχίας.

  Η παιδεία αποτελεί το μέγιστο αγαθό και το βασικότερο εργαλείο ύπαρξης και ανάπτυξης κάθε κοινωνίας. Ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να σχεδιάζει και να υλοποιεί στρατηγικές που βασικό σκοπό πρέπει να έχουν τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στη χώρα.

  Στη Δωρίδα το πρόβλημα δεν επιλύεται με τη μείωση των σχολείων και του διδακτικού προσωπικού αλλά με την δημιουργία και υποστήριξη σύγχρονων σχολείων που θα ανταποκρίνονται και θα προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της σημερινής εποχής.

   Γονείς, εκπαιδευτικοί και κοινότητες των χωριών της Δωρίδας,  μέσα από συλλογικές διαδικασίες και τις συνελεύσεις τους να πάρουν αποφάσεις, και να διεκδικήσουν ενιαία ,συλλογικά αυτά που τους ανήκουν και αυτά που εξυπηρετούν πραγματικά τις ανάγκες τους.